Typing “Net of Indra” into the most popular search engine brings up an AI-generated entry titled “Overview by AI”:

“The Net of Indra may refer to two different things: first, a philosophical concept from Asian traditions describing the interconnectedness of all that exists. Second, it is the title of the latest album by the Polish band Variété, released on October 10, 2025, which explores new electronic, trance, and trip-hop sounds.”

AI may not be wrong, but let’s try to weave our own story about this record.

PLAN

In one interview, Grzegorz Kaźmierczak admitted that the band never enters the studio with a plan — every album begins as a blank page. And yet The Net of Indra opens with a song titled “Plan.”
Irony? Perhaps. Because what kind of plan is it if the protagonist “sails into the aquamarine navy blue” and then adds, “The wind pushes me to the shore”? We can plan all we want, but fate, nature, or chance always write their own endings.
The song opens the sonic space — electronic ornaments intertwine with the band’s minimalist tones. A female voice appears (unnamed in the album credits), alongside Kaźmierczak’s processed vocals, leading us into a meditative suspension between control and surrender.

SICILY

Kaźmierczak has lived in Sicily for several years and has sung about it before — for instance, in “Wild Prince,” “Afternoon Flight,” or “African Service.” The poet once referred to the nuances — “the scent of herbs” or “a volcano throwing drops of rock.”
This time, there’s no metaphor: he sings plainly, “I love Sicily / people keep talking about it.”
A music video was filmed in the town of Avola, featuring local residents.
Musically, the track begins with an austere calmness and plenty of air, giving way to a soft, lyrical guitar solo in the second half. It’s not a rock display — more a tone that “waves gently like laundry drying on lines over Sicilian hills.”

SIGNAL

Indra’s net is a web of diamonds in which each gem reflects all others, infinitely. It’s a metaphor for the interpenetration of all aspects of life — everything is connected and coexists, and every change in one part affects the whole.
Kaźmierczak sings, “Nothing ever dies / it only changes / into something else.” It’s not just philosophy; it’s Variété’s artistic credo.
In this vision, the world is an endless exchange of energy: what once existed endures — only in another form. “We’ll become a wave / when there’s no more body.” Here, sound and spirit merge into one. Behind it pulses a hypnotic rhythm and flickering electronic ornaments — like light reflections in Indra’s jewels.
Listen closely to discover where the “corridors of turquoise lamps” come from.

BREAD, WINE AND SPACE

“I’m only interested in what doesn’t yet exist.” This line could serve as Kaźmierczak’s confession. Yet in the light of The Net of Indra, nothing is truly nonexistent — everything already is, just in another form.
In this track, philosophy and music merge into a single motion: sound as matter and spirit, a physical phenomenon and an expression of emotion.
Each chord is a vibration of consciousness, and music becomes the language between matter and spirit — a fleeting reflection of the infinite.
It’s a meditation bridging past and future, silence and sound.

WAIKIKI

In southern Sicily, in Avola, there really is a bar called Waikiki. Perhaps that’s where the protagonist “forgets about Warsaw.”
The track opens with a dense beat; layers of sound gradually pile up until it becomes almost noisy — like a crowded Italian bar. Then the layers fade, revealing open space — “we’re going to the sea.”
Once again, the familiar Variété pattern emerges: after the vocal section comes instrumental contemplation. The guitars create a rippling landscape, at times crying like seagulls. Marek Maciejewski plays somewhere between improvisation and conscious design — constructing calm after the clamor.

PRINCESS

The second single — though with Variété, the term “single” feels purely symbolic. This is music radio stations don’t play.
Lyrically, heat returns, as do nakedness and memories of Poland. Sonically — it’s perhaps the most electronic piece on the album.
The female voice returns like an echo from “Plan,” and Alan Balcerowski’s saxophone closes the track, adding jazz sensuality and melancholy.
It’s worth noting that Balcerowski, with his quintet, released an excellent album “Looking Ahead” (Multikulti Project Jazz Series, 2024).

THE RIGHT ROAD

“It’s always different and / that lets me think / that I’m on the right road.”
These words encapsulate the story of Variété. The band neither follows the mainstream nor rebels for rebellion’s sake. Their path is one of attentiveness, of constant motion and searching.
The percussive finale suggests that this is only a fragment of a longer journey — that “the right road” never truly ends.

SATELLITES

Some still see Variété as a band from the cold wave era and the Jarocin festival — but that’s only a memory. Even “Evening by the Balustrade” (1996) marked a turning point toward new sounds.
Since then, Variété has continuously evolved, transformed, and reinvented itself — always offering us “new material.”
Kaźmierczak sings, “What I remember no longer exists.” In Indra’s net, nothing vanishes — everything transforms. The past is a reflection, an echo resonating in a new form.
“You can’t stop.” It’s not just the motto of this song — it’s the ethos of the band.

THAT KIND OF LOVE ISN’T FOR ME

The album ends quietly, almost ascetically. The bass hums softly, the saxophone floats like a breath, and the final words sound like a confession after a long journey:
“If I have to bargain / trade love for freedom / that kind of love isn’t for me / that kind of love isn’t.”
These are the reflections of someone who has discovered that true love does not confine or demand transactions. It’s also Variété’s artistic credo — freedom above all.
The finale feels like purification, like shedding the weight of attachment. Is Indra’s net broken here? No — it’s cleansed of fear and dependence.
Only a free person can truly love what they do. And when one does what they love, the work becomes beautiful — shared with others, like light reflected in Indra’s jewels.

SUMMARY

The Net of Indra is not just another Variété album. It’s a trance-like journey — a meditation on transformation and the interconnectedness of all things.
Every sound, word, phrase, every breath finds its reflection — in time, space, and the listener’s awareness.
Once again, the band proves that growth and exploration are creative necessities.
Today, Variété is a transnational, transcendent band — floating between borders and states of spirit.
Variété exists in motion, in space, in music — in wave and in journey.
It is music that keeps changing, and precisely because of that, it remains alive.

WERSJA POLSKA

VARIÉTÉ – „SIEĆ INDRY” (Mystic Production, 2025)

Wpisując w najpopularniejszą wyszukiwarkę hasło „sieć Indry” jako pierwszą odpowiedź otrzymujemy wpis wygenerowany nazwany jako „Przegląd od AI”:

“Sieć Indry” może odnosić się do dwóch różnych rzeczy: po pierwsze, do filozoficznej koncepcji z tradycji azjatyckich, opisującej wzajemne powiązanie wszystkiego, co istnieje. Po drugie, jest to tytuł najnowszego albumu polskiego zespołu Variété, wydanego 10 października 2025 roku, który eksploruje nowe brzmienia elektroniczne, trans i trip-hop.”

AI może mieć rację, ale spróbujmy utkać własną opowieść o tej płycie.

PLAN

Grzegorz Kaźmierczak w jednym z wywiadów przyznał, że zespół nigdy nie wchodzi do studia z gotowym planem – każda płyta to czysta kartka. A jednak Sieć Indry zaczyna się utworem „Plan”.
Ironia? Być może. Bo jaki to plan, skoro bohater „wypływa w seledynowy granat”, a później dodaje: „Wiatr pcha mnie do brzegu”? Możemy planować, ale los, natura lub przypadek i tak zawsze dopisują własne zakończenie.
Utwór otwiera przestrzeń – elektroniczne ozdobniki mieszają się z minimalistycznymi dźwiękami zespołu. Pojawia się kobiecy wokal (niewymieniony w opisie płyty) oraz przetworzony głos Kaźmierczaka, który wprowadza nas w medytacyjny stan zawieszenia między kontrolą a poddaniem się nurtowi.

SYCYLIA

Kaźmierczak od dobrych kilku lat mieszka na Sycylii i śpiewał o niej już wcześniej – na przykład w „Dzikim księciu”, „Popołudniowym locie” czy „Afrykańskiej służbie”. Poeta wspominał o niuansach, o detalach jak „zapach ziół”, czy „wulkanie wyrzucającym krople skał”.
Tym razem nie ma już metafor – śpiewa wprost: „Kocham Sycylię / ciągle się o tym mówi”.
Do utworu powstał teledysk z udziałem mieszkańców miasta Avola.
Muzycznie – ascetyczny początek i dużo powietrza, które w drugiej części ustępuje miejsca delikatnemu, lirycznemu gitarowemu solo. Nie jest to rockowy popis, raczej dźwięk, który „powiewa spokojnie jak pościel suszona na sznurach na wzgórzach Sycylii”.

SYGNAŁ

Sieć boga Indry to sieć diamentów, w której każdy kamień odbija wszystkie pozostałe i tak w nieskończoność. Sieć ta jest metaforą przenikania się wszystkich przejawów życia, bo wszystko jest połączone i współistnieje, a każda zmiana w jednej części wpływa na cały system połączeń.
„Nic nigdy nie ginie / tylko zmienia się / w coś innego” – śpiewa Kaźmierczak, a my wiemy, że to nie tylko filozofia, ale i artystyczne credo Variété.
W tej wizji świat jest nieustanną wymianą energii: to, co raz zaistniało, trwa – tylko w innej formie. „Będziemy falą / kiedy już nie będzie ciała” – to linia, w której dźwięk i duch stapiają się w jedno. W tle słyszymy hipnotyczny rytm i migotliwe elektroniczne ornamenty – jak świetlne refleksy odbijające się w klejnotach Indry.
Polecam przesłuchać ten utwór, aby dowiedzieć się skąd wzięły się „korytarze turkusowych lamp”.

CHLEB, WINO I PRZESTRZEŃ

„Interesuje mnie tylko to, co jeszcze nie istnieje” – to zdanie można potraktować jak wyznanie Kaźmierczaka. Ale w świetle Sieci Indry nic nie jest naprawdę nieistniejące – wszystko już jest, tylko w innej formie.
W tym utworze filozofia i muzyka stapiają się w jeden ruch: dźwięk jako materia i duch, zjawisko fizyczne i przejaw emocji.
Każdy akord to wibracja świadomości, a muzyka staje się językiem pomiędzy materią i duchem, chwilowym odbiciem tego, co nieskończone.
Ten utwór to medytacja, która buduje pomost między przeszłością a przyszłością, ciszą i dźwiękiem.
WAIKIKI
Na południu Sycylii, w Avoli, naprawdę istnieje bar Waikiki. Zapewne to tam bohater „zapomina o Warszawie”.
Utwór zaczyna się gęstym bitem, a potem nakładają się kolejne warstwy dźwięków i robi się niemal hałaśliwie – jak w zatłoczonym włoskim barze. Potem warstwy zanikają i odkrywają przestrzeń – „idziemy nad morze”.
Tu znów pojawia się charakterystyczny dla Variété schemat: po części wokalnej następuje instrumentalna kontemplacja. Gitary tworzą falujący pejzaż, czasem łkają niczym mewy. Maciejewski gra coś między improwizacją a świadomą konstrukcją – konstruuje spokój po gwarze.

KSIĘŻNICZKA

Drugi singiel, choć w przypadku Variété słowo „singiel” brzmi nieco umownie. To muzyka, której nie grają radiostacje.
W warstwie tekstowej pojawia się znów upał, nagość, pamięć o Polsce. W brzmieniu – chyba najwięcej elektroniki na całym albumie.
Kobiecy głos wraca jak echo z „Planu”, a saksofon Alana Balcerowskiego domyka utwór, wprowadzając jazzową zmysłowość i melancholię.
Warto dodać, że Alan Balcerowski ze swoim kwintetem nagrał świetną płytę „Looking Ahead” (Multikulti Project Jazz Series, 2024).

DOBRA DROGA

„Zawsze jest inaczej i / to pozwala myśleć mi / że jestem na dobrej drodze.” Te słowa streszczają historię grupy Variété. Zespół nie idzie głównym nurtem, nie płynie z prądem, ale też nie buntuje się dla zasady. Ich droga to droga uważności, nieustannego ruchu, poszukiwania.
Perkusyjny finał utworu sugeruje, że to dopiero fragment większej podróży – że „dobra droga” nigdy się nie kończy.

SATELITY

Niektórzy wciąż widzą w Variété zespół z czasów zimnej fali i Jarocina, ale to tylko wspomnienie. Już „Wieczór przy balustradzie” (Music Corner 1996) był punktem zwrotnym – odbiciem w stronę nowych brzmień.
Od tamtej pory Variété nieustannie ewoluuje, przetwarza, zmienia się, wciąż daje nam „nowy materiał”.
„To co pamiętam już nie istnieje” – śpiewa Kaźmierczak. W sieci Indry nic nie ginie, ale wszystko się przekształca. Przeszłość jest odbiciem, echem, które rozbrzmiewa w nowej formie.
„Nie można się zatrzymać” – to motto nie tylko tego utworu, ale i całej drogi zespołu.

TAKA MIŁOŚĆ NIE JEST DLA MNIE

Album kończy się cicho, niemal ascetycznie. Bas gra miękko, saksofon unosi się jak oddech, a ostatnie słowa są jak wyznanie po długiej wędrówce: „Jeśli muszę się targować / wymieniać miłość na wolność / taka miłość nie jest dla mnie / taka miłość nie.”
To rozważania człowieka, który odkrył, że prawdziwe uczucie nie ogranicza, nie wymaga transakcji. To także artystyczne credo Variété – wolność ponad wszystko.
Ten finał brzmi jak oczyszczenie, jak odrzucenie ciężaru przywiązań. Czy sieć Indry zostaje tu zerwana? Nie – raczej oczyszczona z lęku i przywiązania.
Tylko wolny człowiek potrafi naprawdę kochać to, co robi. A gdy robi to, co kocha, jego dzieło staje się piękne – i dzielone przez innych, jak światło w klejnocie Indry.

PODSUMOWANIE

Sieć Indry to nie tylko kolejny album Variété. To transowa wyprawa, medytacja nad przemianą, nad światem, w którym wszystko jest połączone.
Każdy dźwięk, słowo, fraza, każdy oddech ma tu swoje odbicie – w czasie, przestrzeni, w świadomości słuchacza.
Zespół kolejny raz potwierdza, że rozwój i poszukiwanie to konieczność twórcza.
Variété jest dziś zespołem transnarodowym, transcendentnym, unoszącym się między granicami państw i stanami ducha. Variété jest w ruchu, w przestrzeni, w muzyce, czyli w fali, w podróży. To muzyka, która nieustannie się zmienia, a przez to pozostaje żywa.

Płytę nagrano w składzie:

Grzegorz Kaźmierczak – śpiew i elektronika
Marek Maciejewski – gitary
Eva Lanche – perkusja
Grzegorz Korybalski – bas
Alan Balcerowski – saksofony

DYSKOGRAFIA:

Bydgoszcz – MC (Akademickie Radio „Pomorze” 1992); CD (Furia Musica 2002 – reedycja jako Bydgoszcz 1986)
Variété – CD (Kophaus 1993), MC (Music Corner 1996 – reedycja)
Koncert Teatr STU – CD (Music Corner 1995)
Wieczór przy balustradzie – CD (Music Corner 1996)
Nowy materiał – CD (EMI Music Poland 2005)
Zapach wyjścia – CD (Kuka Records 2008)
Piosenki kolonistów – CD (247 Records 2013)
PPA Wrocław 2015 – CD (247 Records 2015)
Nie wiem – CD (Agora 2017)
Dziki książę – CD (Mystic Production 2021)
Sieć Indry – CD (Mystic Production 2025)